It's a bloody long way
Door: Inge & Lyane
Blijf op de hoogte en volg Inge & Lyane
24 Juni 2010 | Thailand, Bangkok
(verslag laatste weken Australie)
Ondanks slechte adviezen van de automonteur in Melbourne zijn we toch begonnen aan de 'drive across Australia', van Melbourne naar Perth. De banden zouden niet lang meer meegaan en ook de remmen waren aan vernieuwing toe. Maar onze Commodore had ons nog nooit in de steek gelaten en daar waren we nu ook niet bang voor. En... We made it! Zo'n 4000km verder zijn we op onze allerlaatste Australie-bestemming aangekomen: Perth.
Om jullie een beetje een beeld te geven van de roadtrip die we in een week tijd afgelegd hebben: Adelaide - Perth is te vergelijken met de afstand Londen - Moscou. En daar nog eens 700km bovenop (Adelaide - Melbourne).
Na afscheid te hebben genomen van de familie Walker (maandag 7 juni) zijn we aan een stuk doorgereden naar Adelaide, die weg hadden we natuurlijk al eens gezien dus dat schoot lekker op. In Adelaide zouden we misschien nog een jongen en een meisje oppikken maar dat is niet doorgegaan. Toch nog maar even de lekke reserveband laten maken en de voorbanden om laten wisselen met de achterbanden zodat we meer kans hadden Perth te halen zonder lekke banden. Rantsoen voor een week ingekocht, en ons bed in de auto weer klaargemaakt. En niet geheel onbelangrijk, 10 nieuwe cd's, het oude repertoire kenden we inmiddels. Het eerste stuk vanaf Adelaide kwamen we nog wat redelijk bewoonde plaatsjes tegen, maar hoe verder we het westen ingingen, hoe onbewoonder het werd. Eenmaal in de Nullarbor Plain is er niet veel meer dan weg en heide-achtig gebied. Maar niet dat het per se saai was. We vermaakten ons met de sing-a-long cd's, fotoshoots met roadsigns, picknicks onderweg en vingertjes opsteken naar onze tegemoetkomers (niet die vinger). Erg lonely waren we niet op de weg, vooral veel 'grey nomads' vergezelden ons op de Eyre Highway: gepensioneerde Ozzies die huis&haard verlaten om rond te trekken. Verder veel roadtrains (oversized vrachtwagens) en een enkele fietser (!). Zo ontmoetten we op een avond op onze overnacht-spot, een rustplaats langs de weg, een jongen die van Sydney naar Perth aan het fietsen is. Al 6 weken onderweg en nog niet op de helft...
Slapen deden we dus weer in de auto. In het begin waren we nog wat te verwend en betaalden we voor cabins (natuurlijk door ons goede onderkomen in Melbourne) maar op een gegeven moment moesten we wel omdat er naast roadhouses met te dure motelkamer niets was. We waren bang dat het te koud zou zijn, aan de oostkust was het immers zomer toen we in de auto sliepen, nu winter. Maar onze slaapzakken hielden ons goed warm en we hadden de smaak weer te pakken. Maar nadat we een keer 's ochtends om 7uur bruut gewekt werden kwamen we erachter dat je niet overal met je bed op wielen kan staan. Oops.
We hebben niet voor de rechtstreekse weg naar Perth gekozen omdat we na hele stukken niets toch wel weer eens wat wilden zien. Dus hebben we de kustroute via Esperance - Albany - Denmark genomen. Supermooie wegen langs de zuidwest kust, nog mooier dan de Great Ocean Road.
Precies een week na ons vertrek in Melbourne kwamen we aan in Perth. Hier zijn we maar 1 nachtje gebleven, omdat we nog een stukje naar het noorden wilden rijden. Na Melbourne en vooral Sydney vonden we dat er in Perth niet zoveel te beleven was. We hebben een beetje door het centrum gewandeld, een oranje outfit gescoord en 's avonds met maar liefst nog 1 NLer voetbal gekeken.
De reden dat we nog iets naar boven wilden was omdat Adele Walker ons aan een adresje in Geraldton had geholpen, 450km boven Perth, waar een oude vriend van haar woont. Na een telefoontje bleek inderdaad dat we welkom waren. Karl & Ange, oorspronkelijk Engels, zijn heel andere mensen dan de familie Walker maar uiteindelijk ook hier een goede tijd gehad. Wederom weer een eigen kamer, dat deed denken aan een luxe hotelkamer incl badkamer! Karl & Ange hebben het goed voor elkaar in hun megahuis op 100m van het strand. Niet veel gedaan in die paar dagen, ons vooral klaargemaakt voor vertrek naar Azie. Wat wel nog het vermelden waard is: we hebben quad gereden in de zandduinen, supertof!
Karl raadde ons aan om iets langer in Geraldton te blijven ipv terug te keren naar Perth omdat het misschien makkelijker zou zijn om de auto kwijt te raken in een klein plaatsje, aan locals ipv backpackers. Dus nieuwe flyers gemaakt en langs de supermarkten. Een dag later kwamen het eerste telefoontje en uiteindelijk hebben zo'n 6 mensen op onze advertenties gereageerd. Achteraf niet nodig geweest want... Karl heeft onze auto gekocht! Uiteindelijk hebben we er maar 1/3e voor gekregen dan wat wij er voor hebben gegeven, maar als Karl 'm niet had gekocht (niet dat hij 'm echt nodig heeft... ) dan hadden we er waarschijnlijk niet meer dan een fooitje voor gehad omdat er toch wel meer mankementen waren dan we hadden gedacht.
Op onze laatste dag (jaja, living on the edge) een bus gepakt terug naar Perth waar we eind vd middag aankwamen, Kings Park bezocht: een park op de heuvel met een heel gaaf uitzicht over de stad en voetbal gekeken. Dit keer met wat meer oranje-supporters :) in de rust een taxi gepakt naar het vliegveld (ondertussen juichen in de auto met de radio aan: gooooaaaal!!) en een beetje op het vliegveld gehangen tot we het vliegtuig in konden.... op naar een nieuw continent, nieuwe avonturen en ervaringen!
Eind oktober begonnen in Cairns, Queensland, nu, 19 juni, geeindigd in Perth, Western Australia. 15.224 kilometers verder, 6 van de 8 staten doorkruist. De zon op zien gaan in het oosten, de zon onder zien gaan aan de westkust. Lang leve de lol aan de oostkust, back to reality in Sydney en back to basics in de Nullarbor. It was a bloody long way, but heaps of fun!
Bye Australia, hopefully we meet again. We moeten natuurlijk afmaken waar we aan zijn begonnen ;): the big loop, een 'rondje' Australia.
Op dit moment is ons avontuur alweer begonnen in Thailand, zijn veilig aangekomen in Bangkok en zitten nu op eiland Koh Phangan. Redelijke cultuurshock, van het 'koude', rustige Australie naar het snikhete & drukke Bangkok. Maar we weten zeker dat we ook in Azie een toptijd gaan beleven!
Ondanks slechte adviezen van de automonteur in Melbourne zijn we toch begonnen aan de 'drive across Australia', van Melbourne naar Perth. De banden zouden niet lang meer meegaan en ook de remmen waren aan vernieuwing toe. Maar onze Commodore had ons nog nooit in de steek gelaten en daar waren we nu ook niet bang voor. En... We made it! Zo'n 4000km verder zijn we op onze allerlaatste Australie-bestemming aangekomen: Perth.
Om jullie een beetje een beeld te geven van de roadtrip die we in een week tijd afgelegd hebben: Adelaide - Perth is te vergelijken met de afstand Londen - Moscou. En daar nog eens 700km bovenop (Adelaide - Melbourne).
Na afscheid te hebben genomen van de familie Walker (maandag 7 juni) zijn we aan een stuk doorgereden naar Adelaide, die weg hadden we natuurlijk al eens gezien dus dat schoot lekker op. In Adelaide zouden we misschien nog een jongen en een meisje oppikken maar dat is niet doorgegaan. Toch nog maar even de lekke reserveband laten maken en de voorbanden om laten wisselen met de achterbanden zodat we meer kans hadden Perth te halen zonder lekke banden. Rantsoen voor een week ingekocht, en ons bed in de auto weer klaargemaakt. En niet geheel onbelangrijk, 10 nieuwe cd's, het oude repertoire kenden we inmiddels. Het eerste stuk vanaf Adelaide kwamen we nog wat redelijk bewoonde plaatsjes tegen, maar hoe verder we het westen ingingen, hoe onbewoonder het werd. Eenmaal in de Nullarbor Plain is er niet veel meer dan weg en heide-achtig gebied. Maar niet dat het per se saai was. We vermaakten ons met de sing-a-long cd's, fotoshoots met roadsigns, picknicks onderweg en vingertjes opsteken naar onze tegemoetkomers (niet die vinger). Erg lonely waren we niet op de weg, vooral veel 'grey nomads' vergezelden ons op de Eyre Highway: gepensioneerde Ozzies die huis&haard verlaten om rond te trekken. Verder veel roadtrains (oversized vrachtwagens) en een enkele fietser (!). Zo ontmoetten we op een avond op onze overnacht-spot, een rustplaats langs de weg, een jongen die van Sydney naar Perth aan het fietsen is. Al 6 weken onderweg en nog niet op de helft...
Slapen deden we dus weer in de auto. In het begin waren we nog wat te verwend en betaalden we voor cabins (natuurlijk door ons goede onderkomen in Melbourne) maar op een gegeven moment moesten we wel omdat er naast roadhouses met te dure motelkamer niets was. We waren bang dat het te koud zou zijn, aan de oostkust was het immers zomer toen we in de auto sliepen, nu winter. Maar onze slaapzakken hielden ons goed warm en we hadden de smaak weer te pakken. Maar nadat we een keer 's ochtends om 7uur bruut gewekt werden kwamen we erachter dat je niet overal met je bed op wielen kan staan. Oops.
We hebben niet voor de rechtstreekse weg naar Perth gekozen omdat we na hele stukken niets toch wel weer eens wat wilden zien. Dus hebben we de kustroute via Esperance - Albany - Denmark genomen. Supermooie wegen langs de zuidwest kust, nog mooier dan de Great Ocean Road.
Precies een week na ons vertrek in Melbourne kwamen we aan in Perth. Hier zijn we maar 1 nachtje gebleven, omdat we nog een stukje naar het noorden wilden rijden. Na Melbourne en vooral Sydney vonden we dat er in Perth niet zoveel te beleven was. We hebben een beetje door het centrum gewandeld, een oranje outfit gescoord en 's avonds met maar liefst nog 1 NLer voetbal gekeken.
De reden dat we nog iets naar boven wilden was omdat Adele Walker ons aan een adresje in Geraldton had geholpen, 450km boven Perth, waar een oude vriend van haar woont. Na een telefoontje bleek inderdaad dat we welkom waren. Karl & Ange, oorspronkelijk Engels, zijn heel andere mensen dan de familie Walker maar uiteindelijk ook hier een goede tijd gehad. Wederom weer een eigen kamer, dat deed denken aan een luxe hotelkamer incl badkamer! Karl & Ange hebben het goed voor elkaar in hun megahuis op 100m van het strand. Niet veel gedaan in die paar dagen, ons vooral klaargemaakt voor vertrek naar Azie. Wat wel nog het vermelden waard is: we hebben quad gereden in de zandduinen, supertof!
Karl raadde ons aan om iets langer in Geraldton te blijven ipv terug te keren naar Perth omdat het misschien makkelijker zou zijn om de auto kwijt te raken in een klein plaatsje, aan locals ipv backpackers. Dus nieuwe flyers gemaakt en langs de supermarkten. Een dag later kwamen het eerste telefoontje en uiteindelijk hebben zo'n 6 mensen op onze advertenties gereageerd. Achteraf niet nodig geweest want... Karl heeft onze auto gekocht! Uiteindelijk hebben we er maar 1/3e voor gekregen dan wat wij er voor hebben gegeven, maar als Karl 'm niet had gekocht (niet dat hij 'm echt nodig heeft... ) dan hadden we er waarschijnlijk niet meer dan een fooitje voor gehad omdat er toch wel meer mankementen waren dan we hadden gedacht.
Op onze laatste dag (jaja, living on the edge) een bus gepakt terug naar Perth waar we eind vd middag aankwamen, Kings Park bezocht: een park op de heuvel met een heel gaaf uitzicht over de stad en voetbal gekeken. Dit keer met wat meer oranje-supporters :) in de rust een taxi gepakt naar het vliegveld (ondertussen juichen in de auto met de radio aan: gooooaaaal!!) en een beetje op het vliegveld gehangen tot we het vliegtuig in konden.... op naar een nieuw continent, nieuwe avonturen en ervaringen!
Eind oktober begonnen in Cairns, Queensland, nu, 19 juni, geeindigd in Perth, Western Australia. 15.224 kilometers verder, 6 van de 8 staten doorkruist. De zon op zien gaan in het oosten, de zon onder zien gaan aan de westkust. Lang leve de lol aan de oostkust, back to reality in Sydney en back to basics in de Nullarbor. It was a bloody long way, but heaps of fun!
Bye Australia, hopefully we meet again. We moeten natuurlijk afmaken waar we aan zijn begonnen ;): the big loop, een 'rondje' Australia.
Op dit moment is ons avontuur alweer begonnen in Thailand, zijn veilig aangekomen in Bangkok en zitten nu op eiland Koh Phangan. Redelijke cultuurshock, van het 'koude', rustige Australie naar het snikhete & drukke Bangkok. Maar we weten zeker dat we ook in Azie een toptijd gaan beleven!
-
24 Juni 2010 - 15:43
Marjet:
Ohhh sooo bloody jaloers! ;) haha nee hoor! onze weken weg is wat twijfelachtiger geworden omdat de big boss geen toestemming heeft gegeven voor de vrije dagen.. to be continued..argghh..
Nou lief tot volgende leesberichtjes !
xx jet -
24 Juni 2010 - 16:20
Lars:
Wat een chicks met ballen zijn jullie ook. Tafeldansen aan de oostkust, met stijl en klasse op een budget leven in Sydney, handen vol locals ontmoeten, woestijnen doorkruisen.. Jullie houden van australie, en australie vast net zoveel van jullie.
En dan nu Azie, zo anders, maar o zo fijn. ENJOY! En let op wat er allemaal in je mushroomshakes wordt gestopt;)
Kussen van Lars die intussen bijna in Amsterdam is ingeburgerd! X -
24 Juni 2010 - 17:09
Bertien:
Wow dat is echt een bloody long way!!!! Geweldige foto's again!! Ik mis jullie meisjes...echt..helemaal als ik dit allemaal lees. Als ik nog single was geweest was ik jullie zeker komen opzoeken in Thailand! Daar gaan jullie vast en zeker een geweldige tijd tegemoet. Geniet ervan en hopelijk tot snel (49 daagjes nog > pff haha) xxx en heel veel knuffels -
24 Juni 2010 - 20:59
Albert En Gerie:
Mooi om te lezen en te zien. heel veel herkenning. veel plezier in Azië -
25 Juni 2010 - 07:58
Anne-Meike:
Girls, I LOVE! Wat een reis...! Stoer! En nu in Thailand, pfff...moet niet gekker worden. Doe voorzichtig! GENIET! Haal eruit wat erin zit (en dan doel ik vooral op de mysterieuze ingredienten van de befaamde mushroomshake...)
Kiss! -
25 Juni 2010 - 16:33
Jeroen En Heleen:
Wat een reis hebben jullie met de auto gemaakt zeg, een echt roadtrip wel gaaf hoor! Nu in Thailand aangekomen bij het mooie weer, is ook niet verkeerd toch? Hier is de zomer ook echt begonnen met zo'n graden. Genietse in Thailand!
Liefs x -
25 Juni 2010 - 18:15
Femke:
De meesten hieronder hebben het al gezegd, maar ik dacht ook maar 1 ding.. jullie zijn echt TE stoer!!! Wat een gave reis hebben jullie er van gemaakt zeg! Ennuh.. die foto waarop 1 van jullie in het zand springt is echt super!
Veel plezier met het 3e deel van jullie trip!
XxXx -
25 Juni 2010 - 18:56
Karin & Bernald:
WOOWWW! zo'n eind hebben jullie gereden!!
De tijd gaat ook egt snel he, zag vanmiddag nog in me agenda staan: inge boe weer terug!
maar nu eerst lekker genieten in Thailand!!
Veel plezier meiden!
Groetjes uit het zonnige nederland!!
x -
25 Juni 2010 - 19:11
Lilian:
Wat een avontuur meiden! Super stoer! Ook in Azie zullen jullie wel een top tijd hebben!!
Ik ben vanaf a.s. zondag ook weer lekker 2 maanden weggg!!! :-)
Geniet er van jullie!
Dikke kus -
26 Juni 2010 - 13:56
Maaike:
Wow wat een verhaal! We'll meet again en Australie wacht nog wel even op jullie!
Dikke kussen en geniet van Azie XXX -
26 Juni 2010 - 20:59
Ellen Garderen:
Hallo meiden,Wij zijn net terug van 2 weken Schiermonnikoog. Laptop thuis.Direct jullie mooie verslag en foto's bekeken. Nog een fijn verblijf in Thailand en dan op naar Vietnam. Veel plezier,groetjes -
26 Juni 2010 - 21:05
Ellen Garderen:
Ter info. Schiermonnikoog is ook 't ailand.
Grappig toch ?
Gr.
Ellen -
30 Juni 2010 - 10:38
Frank:
Nog veel plezier! And keep writing. Have fun. gr Frank -
01 Juli 2010 - 12:52
Mirjam:
Moooooi verslag weer meiden! Enjoy! X -
05 Juli 2010 - 07:28
Rachel:
Wow wat een reis!
Wat is de tijd toch snel gegaan! Heel veel plezier nog in Thailand!
xx -
07 Juli 2010 - 19:15
Kiki:
Woow... wat een avontuur wil! Moet zeggen dat het wel lijkt op de prachtige omgeving in en om Nijkerk (met een hoop fantasie;))!
Echt fantastisch wat jullie allemaal mee maken en super mooie foto's!
Geniet in Azie!
Dikke zoenen -
09 Juli 2010 - 21:43
Ellen Garderen:
Hoi Inge,ben van de week bij je moeder wezen theeleuten. Heel gezellig en een super nieuwe woonkamer.Wij kennen Maarten Perdok van Schiermonnikoog. Die heeft stage gelopen in de horeca in Vietnam en is verliefd geworden op een Vietnamese en woont daar al een aantal jaren.Heeft inmiddels huisje, boompje,beestje daar en een aantal restaurants.Ik heb de adressen naar je ouders gemaild. Ik wensn jullie een warm weerzien met Thea en Mart. En heel veel fiets en motorplezier.
Kus, kus
Ellen -
14 Juli 2010 - 08:10
Nel En Gert:
Waarschijnlijk alweer helemaal gewend in jullie nieuwe omgeving.
Nog even ..en dan begint de vakantie met Inge's ouders. Alvast heel veel plezier met elkaar.
Zijn benieuwd naar het volgende verhaal.
groetjes xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
