Hello Outback!

We waren van plan om een eerdere update te doen maar dat schoot er een beetje bij in. Oops. Maar nu zijn we in het bezit van een laptopje dus kunnen we jullie meer up-to-date houden!

Allereerst nog even terugkomend op de bedbugs. We waren blij dat we ze nog niet hadden, maar opeens doken ze met tientallen tegelijk op in onze bedden. Blijkbaar omdat onze Duitse roommate vertrokken was en ze een nieuw slachtoffer op moesten zoeken. Op de een of andere manier pikken ze mensen uit die ze lekker vinden want Lyane zat helemaal onder de bedbugbites en Inge had nergens last van. We wisten niet zo goed wat ze deden, maar het ziet eruit alsof je door honderden muggen gestoken bent en zo voelt het ook! Heel naar en smerig. Dus zat er niks anders op dan al onze kleren in vuilniszakken te stoppen en in de zon leggen en daarna te wassen (gelukkig hebben we niet zoveel mee;)) en 2x (!) in de droger stoppen, omdat ze doodgaan door hitte en we konden alleen maar koud wassen. Resultaat: geen bedbugs meer maar wel een paar babykleertjes. But, no worries. Daarna hebben we heel luxe in een double room geslapen, dus een kamer voor ons 2en voor ongeveer dezelfde prijs. Zaterdag 8 november staat geboekt als een zwarte dag in ons backpackersbestaan. Ook nog omdat Lyane d’r ipod die dag werd gestolen… Het hele hostel was ook in rep & roer vanwege de bugs en het stelen (van verschillende mensen was ook geld gejat). Wel echt balen, omdat we zo’n klein en gezellig hostel hadden denk je iedereen waar mee je leuk om gaat te kunnen vertrouwen maar dat blijkt dan vies tegen te vallen. But again, no worries, er is een nieuwe ipod, we zijn bedbugs vrij (voorlopig) en we gaan vrolijk door!

Maandag 9 november zijn we voor 2 dagen vertrokken naar Cape Tribulation: het regenwoud aan het strand. In een bussie met een guide een paar uurtjes rijden naar het noorden en ondertussen een paar stops gedaan. Een tocht over de Daintree River waar we krokodillen hebben gespot! Supergaaf om die in het wild te zien. Eenmaal in Cape Trib aangekomen hebben we een stukje over het intens mooie strand gewandeld en aan het zwembadje gechilld (de avond ervoor gingen we iets later dan gepland naar bed…). ‘s Avonds hebben we een ‘nightwalk’ gedaan in de jungle. Wel met een gids want dat leek ons wel verstandig. We vonden het alleen nogal eng van te voren vanwege alles wat daar leeft, dus gingen we goed gekleed op pad: lange mouwen, lange broek en broek in de schoenen. Bleek achteraf niet zo nodig en vooral niet handig omdat het stikheet was en we nauwelijks enge beesten hebben gezien. En de rest van het groepje liep stoer in korte broeken… Wel jammer dat we niet zoveel gespot hebben. Wel wat salamanders en spinnen. Daarna naar bed en ‘s ochtends vroeg op om zelf een wandeling te doen over het strand. Dit keer iets minder goed voorbereid want de regen hadden we niet voorspelt, maarja, het is niet voor niets een rainforest… De terugweg hebben we weer wat sightseeing gedaan, o.a. zwemmen in de rivier en een kijkje genomen in Port Douglas (plaatsje waar de jetset gesetteld is, vol met resorts). Maar jullie moeten naar de foto’s kijken, zegt meer dan woorden toch?

Teruggekomen in Cairns weer de jacht geopend op een auto. Ons eerste idee was een leuke campervan aan te schaffen maar dat kost nogal wat dollars, dus hielden we het op een station, niet dat die goedkoop zijn maar toch.... Voor Cape Trib hadden we al een soort van deal gesloten met een garage voor een stationwagon, maar eerst nog even checken of ie nu helemaal in orde was en een little talk over de prijs. Uiteindelijk een goede deal gesloten en de auto is nu van ons! Een echte australische Holden Commodore, blauw met een vet toffe rode A-teamstreep erop! Tatadataaa tatataaa... Grote bak waar veel in kan en waar we eventueel ook in kunnen slapen (als we onze benen intrekken ;)). Gekocht bij echte locals, Wally en Greg van Spiro’s Used Cars dus dat was ook erg relaxed en betrouwbaar. Daar waren we overigens al kind aan huis, zijn er zo’n 8x geweest en elke keer vriendelijk ontvangen met een koude XXXX Gold (biertje). Cheers mates!
De volgende dag meteen onze nieuwe bolide geinstalleerd om vrijdag’s te vertrekken naar Karumba om Richard (vriend van inge) op te zoeken en daar het weekend door te brengen. 900 km rijden en ongeveer vier plaatsjes gezien. Ein-de-loze stukken weg, weg en nog eens weg en om je heen niet meer dan boompjes of gras. En dan denk je dat je naar een redelijk grote plaats rijdt omdat het er groot uitziet op de kaart, blijkt het 160 inwoners te hebben en 1 motel om te overnachten. Maar we hebben onderweg onze ogen uitgekeken naar de kangoeroes! Waren het in het begin vooral dode skippy’s met alles wat onder het pluche zit aan de buitenkant (yak!), toen de zon een beetje begon te zakken zagen we ook levenden! Zittend langs de weg, of weghoppend. Echt te gek om te zien! Verder nog veel koeien, wat paarden en veel grote vogels en een slang. Op een gegeven moment zagen we in de verte ook een vreemde roze lucht , als een hele grote wolk, maar eenmaal dichterbij waren het bosbranden waar we langs reden... heel bizar (en we verwijzen weer door naar de foto’s!).

Karumba is een klein en populair vissersdorpje met mooie sunsets omdat de zee aan het westen zit. Jammer dat we net een minuut te laat waren om de zon in de zee te zien zakken, maar dat kunnen we vast op heel veel plekken nog zien. Relaxed dagje daar gehad, wat drankjes gedaan met Rich & de mensen waar hij mee was en de volgende dag maar weer een roadtripje gedaan naar Gregory Downs (5 inwoners, 30 in het regenseizoen) waar Richard a.k.a. Jimmy werkt in het enige echte Gregory Downs motel met pub. Rich had het idee om onder de sterren te slapen en dat leek ons ook wel wat. Supergave ervaring, zwemmen in de rivier, kampvuurtje erbij en onder de openlucht slapen met enorm veel sterren aan de hemel.

Na in totaal 2300 km gereden te hebben zijn we nu weer terug aan de oostkust. Op dit moment zitten we op Magnetic Island, een eiland 20 min. met de ferry vanaf Townsville (niet helemaal live, want op het moment dat dit geplaatst wordt zitten we waarschijnlijk ergens. En het is hier heerlijk! We liggen nu op het strand om aan ons kleurtje te werken, want in de tijd dat we in Oz zijn hebben we nog niet zoveel zon gepakt. Lekker relaxen dus. En we gaan vanavond voor het eerst kamperen in het tentje dat we van Richard hebben gehad. Wat trouwens wel grappig is, toen we op ‘Maggie’ (nickname voor het eiland) aankwamen zagen we gelijk al wat mensen waarmee we optrokken in Cairns. It’s a small world after all... Waarschijnlijk zal dat de hele oostkust zo doorgaan, omdat iedereen op dezelfde spots stopt. Wel erg leuk natuurlijk!

Nog even een korte toelichting bij de partypics: voornamelijk van ons laatste avondje Cairns, op stap met mensen van het hostel. Ladiesnight, dus gratis champagne voor de ladies. En voor de mannen verkleed als lady, vandaar dat de jongens onze jurkjes dragen. Travellers hebben er wat voor over om maar zo cheap mogelijk te leven... erg gelachen die avond!

En nu is het weer tijd om de zon in te gaan want anders worden we nooit bruin natuurlijk ;) Oja, nog 1 ding, we kijken echt onze ogen uit naar de Australische meiden. In Cairns was het al vrij erg, maar hier helemaal! En daar bedoelen we mee hoe ze eruit zien, dressed-up alsof ze naar een of ander bal gaan. Groot, klein, dik, dun, alles gehuld in te kleine jurkjes met teveel make-up en te hoge hakken. Dronken, dansend op barren. We dachten dat de Engelsen erg waren....

Tot zover, dikke kus ons!